Toen in het begin van de Corona-pandemie er een groot tekort bleek aan beschermende middelen voor zowel de burgers als de medewerkers in de zorg, werd onze afhankelijkheid van anderen meer dan voorheen zichtbaar. Daarnaast werd zichtbaar dat ziekenhuizen met elkaar intens gingen samenwerken, waar men vòòr Corona elkaars concurrent was. De overheid werd door Corona gedwongen regie te voeren, waar de mantra eerst was dat de overheid zich teruggetrokken had omdat de markt en het particuliere initiatief voorrang hadden. Aldus de neo -liberale ideologie.
De relatie overheid /burgers is verstoord. De afstand tussen burger en overheid is gebaseerd op wantrouwen. Wederzijds. Burgers verwachten van de overheid zorg, vertrouwen, veiligheid en bescherming. In plaats daarvan was er van de zijde van de overheid een groot wantrouwen(zie o.a. Toeslagen- affaire) jegens haar burgers. Vaak hanteert de overheid bij de uitvoering van haar taken in het sociale domein, straf en boete. In plaats van vertrouwen, mogelijkheden bieden, belonen en stimuleren. Pieter Omtzigt, Kamerlid CDA, pleit voor een nieuw sociaal contract waarbij het belangrijkste doel is herstel van vertrouwen , van zowel de burgers naar de overheid als andersom.
De grenzen van het neo- liberalisme zijn bereikt; velen zijn zich gaan realiseren dat het roer om moet naar meer overheid en minder markt.
Verkiezingen
In maart 2021 worden er verkiezingen gehouden voor de Tweede Kamer. In 2022 volgende verkiezingen voor de gemeenteraden. De landelijke politieke partijen zijn bezig hun programma’s op te stellen. We mogen met nieuwsgierigheid er naar uit kijken wat in de programma’s de weerslag zal zijn van de Corona-pandemie op het inrichten van onze samenleving na Corona. Laten we alles bij het oude of maken we een slag richting een betere en sterkere overheid, herstel van vertrouwen?
Voor een deel hebben de landelijke programma’s ook hun reflectie op het gemeentelijke beleid; maar ook op gemeentelijk niveau kunnen we een aantal uitgangspunten anders formuleren, keuzes maken voor vertrouwen, positiviteit, meer verantwoordelijkheid voor de lokale overheid in plaats van terugtrekkende bewegingen.
Een ander gemeentelijk beleid
In het sociale domein mogen de woorden vertrouwen, stimulering en positiviteit net hoofdletters geschreven worden. In ons land hebben een aantal gemeenten ge-experimenteerd om mensen met een uitkering niet langer te beboeten of te straffen, maar te stimuleren, te belonen( bijverdiensten worden bijv. niet voor de volle honderd procent gekort) De gemeente Bernheze zou zich bij dit experiment kunnen aansluiten dan wel eigener beweging deze nieuwe werkwijze kunnen introduceren.
Een typisch geval van gemeentelijk neo -liberalisme is het adagium: u moet zelf uw broek ophouden. Bretels worden vervolgens niet bijgeleverd. De overheid schept hiermee een tegenstelling die er niet mag zijn: overheid versus haar burgers. Burgers die zich in de steek gelaten voelen, niet meer kunnen rekenen op hun overheid. Natuurlijk mogen burgers zelf initiatieven nemen om bijv. een begroting van hun vereniging ,sluitend te krijgen zonder subsidie van de gemeente. Maar er zijn tal van omstandigheden te melden waarbij dat niet of niet helemaal lukt. Dan is het de overheid die vanuit haar zorgplicht voor de burgers, klaar moet staan om bij te springen. Die wetenschap schept zekerheid en veiligheid/bescherming.
Ik meld slechts twee voorbeelden die voor een andere benadering vatbaar zijn. Ongetwijfeld zijn er ook in andere sectoren voorbeelden die voor verandering vatbaar zijn.
Het lijkt me dat voor onze partij Progressief Bernheze een wezenlijke taak ligt om in het programma 2022 t/m 2025 het beleid bij te sturen in de richting zoals hierboven aangestipt: meer overheid, een betere overheid en minder terugtreding cfr. De neo -liberale beginselen.
Reageren? Gebruik ons contactformulier!