Dit jaar bestaat het Algemeen Kiesrecht 100 jaar. We hebben dit jaar ook twee verkiezingen: Provinciale Staten en in mei voor het Europees Parlement. Teveel mensen maken geen gebruik van dit kiesrecht, terwijl je dat in een vrij land kunt uitoefenen. Zo rond mijn achttiende zat ik in het laatste jaar van de HBS-A. Onze leraar geschiedenis bereidde ons voor op de eerste keer dat we verplicht moesten gaan stemmen. Verplicht? Kom daar nog eens om.
Omdat ik een goede geschiedenisleraar had die mij de waarde van een land in vrijheid en het kiesrecht bijbracht maar ook liet zien dat de Tweede Wereldoorlog die vrijheden had afgepakt, werd er in mij een stevig fundament gelegd om democratie bewust te gaan beleven. Ik heb de stemplicht nooit als plicht ervaren, ik vond en vind het een voorrecht.
Het zou juist in deze tijd waarbij elke onderwerp zeer snel gepolariseerd wordt, een goede zaak zijn terug te keren naar de stemplicht. Niet om boetes uit te delen als je niet gaat, maar het als een morele plicht te zien, als een erkenning dat we dit recht in vrijheid mogen gebruiken. Kiesrecht behoort bij onze democratie, hoort bij vrijheid. Laten we daar dan ook gebruik van maken en dit recht doorgeven aan elke generatie die achttien jaar oud wordt. Geven om vrijheid is een leerproces, voor ieder van ons, voor ons samen. Vrijheid vraagt om een stem van jou en van mij; geef de stem van de vrijheid door aan wie wil horen en luisteren. Laat je stem steeds luider horen.